Przepisy prawa nie regulują kwestii związanych z możliwością, formą i sposobem podziału odcinka zbiorowego obligacji.
Jednakże, jak wskazuje się w doktrynie, w przypadku dokumentu obligacji wydawanego w postaci odcinków zbiorowych:
odcinek zbiorowy jest dokumentem – papierem wartościowym – który reprezentuje większą liczbę jednostkowych obligacji. W praktyce jest on wykorzystywany, gdy jeden podmiot nabywa w obrocie pierwotnym (obejmuje) większą liczbę jednostkowych obligacji, których raczej nie zamierza szybko sprzedawać. Obrót takim papierem wartościowym jest wprawdzie możliwy, ale dotyczyć musi jednocześnie wszystkich praw ujawnionych w tym dokumencie. Sprzedaż tylko niektórych, poszczególnych jednostkowych obligacji ujawnionych w odcinku zbiorowym jest możliwa dopiero po wymianie tego odcinka zbiorowego na papiery wartościowe inkorporujące jednostkowe obligacje[1].
Jak wskazuje praktyka, odcinki zbiorowe obligacji mogą być w istocie przedmiotem podziału na składany emitentowi wniosek obligatariusza o podział odcinka zbiorowego obligacji i wydanie nowych odcinków zbiorowych. Emitent dokonuje wówczas unieważnienia odcinka zbiorowego, którego ma dotyczyć podział, i wydaje nowe odcinki zbiorowe zgodnie z wnioskiem obligatariusza, ze wskazaniem numerów poszczególnych obligacji inkorporowanych w danym odcinku zbiorowym. Należy przy tym wskazać, że sama procedura unieważnienia odcinka zbiorowego obligacji, jaki ma być przedmiotem podziału, również nie jest regulowana przepisami prawa. W szczególności, nie sposób w tym zakresie stosować procedury unieważniania dokumentów obligacji, uregulowanej w art. 10 ustawy z dnia 15.01.2015 r. o obligacjach (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 483; w brzmieniu znajdującym zastosowanie do obligacji wyemitowanych przed dniem 01.07.2019 r.). Przepis ten dotyczy bowiem wyłącznie unieważniania i wymiany dokumentów obligacji w przypadku, gdy ich treść stała się nieaktualna w wyniku zmiany warunków emisji (co nie miało miejsca w przedmiotowej sprawie). Jednakże, jak wskazuje się w doktrynie:
przepisy nie zawierają możliwości wymiany dokumentu obligacji w innych przypadkach. Powyższe nie wyłącza żądania obligatariusza do wydania aktualnego dokumentu w przypadku zmiany jego treści. W przypadku gdy dokument obligacji stał się nieaktualny i żądanie wydania dokumentu aktualnego złożył obligatariusz omówiony powyżej tryb powiadamiania nie będzie miał zastosowania. Należy się opowiedzieć w takim przypadku za możliwością wystawienia aktualnego dokumentu obligacji bez przeprowadzania procedury notyfikacyjnej i ogłaszania zamiaru unieważnienia obligacji[2].
[1] R. P. Woźniak, Ustawa o obligacjach. Komentarz, wyd. 1, 2015, Legalis; podobnie: M. Wierzbowski (red.), Ustawa o obligacjach. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2019, Legalis.
[2] R. P. Woźniak, Ustawa o obligacjach. Komentarz, wyd. 1, 2015, Legalis; podobnie: M. Wierzbowski (red.), Ustawa o obligacjach. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2019, Legalis.
Inne z tej kategorii
Czas przetwarzania danych osobowych uzyskanych w procesie rekrutacji kandydatów do pracy
Wielu pracodawców zastanawia się, przez jaki okres mogą przechowywać dane kandydatów do pracy, z którymi nie zdecydowali się zawrzeć umowy o pracę. Czy muszą je usuwać niezwłocznie po zakończeniu procesu rekrutacji?W wyroku z 20.02.2024 r. (sygn. akt III OSK 2700/22)...
Powierzenie pracownikowi innej pracy – warto o tym pamiętać
Powierzenie pracownikowi innej pracy jest czasami alternatywą dla rozwiązania polegającego na wręczeniu pracownikowi wypowiedzenia zmieniającego, o czym często zapominają pracodawcy. Szczególnie w przypadku przejściowych zmian wymagających od firmy elastyczności.Czym...
E-mail i SMS a oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę
Zdaniem sądu Najwyższy wyrażonym w wyroku z dnia 11.04.2024 r. (sygn. II PSKP 86/22): E-mai Rozwiązanie stosunku pracy przez wysłanie oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę lub rozwiązaniu jej w trybie natychmiastowym – w postaci elektronicznej opatrzonej...