Pracodawcy, którzy zatrudniają powyżej 50 osób w przeliczeniu na pełne etaty, oraz zakłady budżetowe bez względu na liczbę pracowników są zobligowani do tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z którego środków wypłacane są świadczenia socjalne (art. 3 ustawy z dnia 04.03.1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; dalej „ustawa o ZFŚŚ”).
Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o ZFŚŚ zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym – jeżeli działa u niego jeden lub kilka związków zawodowych – z tym lub tymi związkami (art. 27 ust. 1 albo art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 23.05.1991 r. o związkach zawodowych, dalej: „u.z.z.”). Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów. Uzgodnienie oznacza zarazem brak możliwości wprowadzenia regulaminu przez pracodawcę w sposób jednostronny.
Ponadto, z ustawy o związkach zawodowych wynika, iż również samo przyznawanie świadczeń z ZFŚŚ jest dokonywane w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową (art. 27 ust. 2 u.z.z.). Brak uzgodnień w tym zakresie może skutkować odpowiedzialnością wykroczeniową, jako utrudnianie działalności związkowej zagrożone karą grzywny lub ograniczenia wolności (art. 35 ust. 1 pkt 2 u.z.z.). Inaczej jest w firmach, w których nie działa żadna organizacja związkowa. Taka firma bez związku zawodowego nie ma bowiem obowiązku uzgadniania z przedstawicielem pracowników samego decydowania o przyznawaniu z ZFŚŚ konkretnego świadczenia, czyli nie ma obowiązku przyznawania świadczeń z ZFŚŚ w uzgodnieniu z takim przedstawicielem.
Przekłada się to na praktykę. W firmach, w których funkcjonują zakładowe organizacje związkowe, działają z reguły zakładowe komisje socjalne złożone z przedstawicieli pracodawcy i przedstawicieli zakładowych organizacji związkowych. Nie ma przy tym żadnego zakazu powołania takiej komisji socjalnej również w tych firmach, w których nie działają związki zawodowe.
Trudność polega jednak na tym, że przepisy ustawy o ZFŚŚ, jak również inne przepisy powszechnie obowiązującego prawa, nie wspominają o komisji socjalnej. Dlatego dopiero przegląd konkretnych przepisów wewnątrzzakładowych obowiązujących w danej firmie, w powiązaniu z uprawnieniami, jakie mają przedstawiciele strony związkowej, umożliwi odpowiedź na pytanie, czy komisja socjalna, jeżeli została powołana, działa prawidłowo, a w konsekwencji – czy firma odpowiadająca za przyznawanie świadczeń z ZFŚS postępuje zgodnie z prawem, czy też można jej postawić zarzut dysponowania środkami z ZFŚŚ niezgodnie z przepisami.
Inne z tej kategorii
E-mail i SMS a oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę
Zdaniem sądu Najwyższy wyrażonym w wyroku z dnia 11.04.2024 r. (sygn. II PSKP 86/22): E-mai Rozwiązanie stosunku pracy przez wysłanie oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę lub rozwiązaniu jej w trybie natychmiastowym – w postaci elektronicznej opatrzonej...
Dyrektor a układ zbiorowy pracy
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na zasadę wynikającą z art. 24126 § 2 ustawy z dnia 26.06.1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1510 z późn. zm.; dalej: „KP”), zgodnie z którym: Układ zakładowy nie może określać warunków wynagradzania pracowników...
Zwolnienie od pracy z powodu siły wyższej: nowe stanowisko ZUS
W dniu 20.03.2024 r. na stronach internetowych ZUS opublikowane zostało zmienione stanowisko ZUS dotyczące sposobu ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku pracownikowi, który korzystał ze zwolnienia od pracy z powodu siły wyższej w pilnych sprawach rodzinnych.W świetle...